Eliberto Fernández Cid. Naceu o 4
de decembro de 1914 en Aguasantas, de relixión católica, solteiro, campesiño de
profesión. Vivía en Aguasantas. Os pais eran José Fernández Fernández e
Filomena Cid-Romero. O 19 de decembro de 1941 foi rexistrado pola policía
estatal de Viena no campo de concentración de Mauthausen. Número de
prisioneiro: 4195. Trasladado o 9 de decembro de 1942 ao campo de Dachau, co número
de prisioneiro 38905. Trasladado o 20 de xaneiro de 1945 ao campo de
cocentración de Buchenwald / Kommando Ohrdruf, co número de prisioneiro 131316.
Información do Memorial de Mauthausen:
Foi internado no campo de concentración de Mauthausen o 19 de decembro. Foi lle asignado ao prisioneiro o número 4195 e foi clasificado como "Rotspanier". O 8 de novembro de 1942, Eliberto Fernández Cid foi trasladado ao KZ Dachau.
José García Rodríguez. Naceu o 25
de agosto de 1902 en Bartar. Católico, casado e de profesión 'empregado'.
Residente en Santa Coloma de Gramanet (Barcelona), rúa Santa Eulalia 54. A súa
muller era Ángeles Falagan Rueda. Foi encarcerado o 20 de outubro de 1941 no
campo de concentración de Mauthausen / Gusen, co número 14331. Morreu alí o 19
de decembro de 1941 ás 2,10 a causa dunha miocardite.
Información do Memorial de Mauthausen:
Entrou en Mauthausen o 26 de abril de
1941, nun transporte de 469 prisioneiros españois procedentes do Stalag XI A en
Altengrabow. Foi inscrito coa profesión de "Reporter". Asignóuselle o
número 3363 e foi clasificado como "Rotspanier".
Moitos republicanos españois que
foron detidos nos campos franceses, logo de cruzar a fronteira de España
entraron no exército francés en 1939-1940 e cando as tropas alemás ocuparon o
norte de Francia en xuño de 1940, foron convertidos en prisioneiros de guerra
pola Wehrmacht como os franceses ou polacos, soldados do exército francés.
Todos os republicanos españois que foron detidos en Stalag foron separados dos
seus compañeiros camaradas do exército francés e foron entregados pola
Wehrmacht á Policía Secreta do Estado ("Gestapo"), co acordo de
Franco e Petain. Máis de 7.000 españois e membros das Brigadas Internacionais
que loitaron pola República Española foron enviados aos campos de Mauthausen e
Gusen. En 1942 morreron 4.400 destes prisioneiros.
Foi entón trasladado ao subescampo
de Gusen, onde lle foi asignado o número de prisioneiro 14331.
O campamento de Gusen foi creado
para explotar as canteiras. Con todo, pronto se converteu nun campo de
exterminio en que grupos de prisioneiros, en particular polacos e españois,
foron asasinados sistemáticamente. Máis tarde, os prisioneiros traballaron cada
vez máis na produción de armas para as firmas Steyr-Daimler-Puch e
Messerschmitt.
Segundo os rexistros de mortes de
Gusen, José García Rodríguez morreu o 19 de decembro de 1941 ás 2:10 a.m.
debido a "Herzmuskelentzündung" (é dicir, "miocardite").
Teña en conta que a causa determinada de falecemento non coincide
necesariamente coas razóns reais da morte do preso. A miúdo os asasinatos
disfrazábanse como "casos naturais de morte".
O nome do señor García Rodríguez
está incluído na "Sala de nomes" ("Memorial para os mortos do
campo de concentración de Mauthausen e os seus subcampos")
